ΜΑΛΙΝΟΥΑ

ΒΕΛΓΙΚΟΣ ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΣ ΜΑΛΙΝΟΥΑ

Η Φεράρι της οικογένειας των σκύλων

Ο Βελγικός Ποιμενικός “Malinois” διαθέτει μοναδικά προσόντα, τα οποία τον κάνουν ξεχωριστό σε σχέση με τις άλλες φυλές σκύλων και τον κατατάσσουν στην κορυφή της επιλογής ενός σκύλου συντροφιάς, αλλά και ενός τέλειου φύλακα. Η προσωπικότητά του, οι αθλητικές του ικανότητες, το θάρρος του, η εξυπνάδα του και η απόλυτη αφοσίωση που δείχνει στην ανθρώπινη οικογένειά του είναι η χρυσή «συνταγή» που χαρακτηρίζει το Μαλινουά, γι’ αυτό δικαιωματικά πήρε το παρατσούκλι «Η Φεράρι των σκύλων».

Γνωριμία με τον Βελγικό ποιμενικό

Οι Βελγικοί Ποιμενικοί Σκύλοι αποτελούν μια μοναδική περίπτωση στον κόσμο των καθαρόαιμων, επειδή υπάρχουν τέσσερις τύποι που όλοι έχουν διαφορετικό τρίχωμα και χρώμα. Υπάρχει ένα είδος τριχώματος για όλα τα γούστα. Το γοητευτικό Τερβίρεν έχει άφθονο διπλό τρίχωμα με χρώματα που κυμαίνονται από βαθύ μαονένιο σε γκριζοκάστανο. Έχει μια χαρακτηριστική μαύρη μάσκα και ως τελείωμα ένα μανδύα ή επίστρωμα από μαύρο τρίχωμα. Το Μαλινουά έχει παρόμοια χρώματα, αλλά κοντό τρίχωμα. Το Γκρενεντάλ έχει μακρύ, μαύρο τρίχωμα. Το Λεκενουά είναι κάπως λιγότερο κομψό, αλλά εξίσου ξεχωριστό με το τραχύ, σαν σύρμα, τρίχωμα.

Οι Βελγικοί Σκύλοι είναι παγκοσμίως γνωστοί για την πολλαπλή χρησιμότητά τους, είτε ως οικογενειακά κατοικίδια, συνοδοί και σύντροφοι στη δουλειά, είτε ως σκύλοι διάσωσης από χιονοστιβάδες, όπου είναι ικανοί να εντοπίσουν σώματα ανθρώπων κάτω από πολλά μέτρα χιονιού, αλλά και ως σκύλοι εντοπισμού ναρκωτικών και, γενικά, ως αστυνομικοί σκύλοι ή σταρ της τηλεόρασης. Τελευταία δε, παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς επίδειξης σκύλων .Ο Βελγικός Σκύλος, εξαιρετικά πιστός στην ανθρώπινη οικογένειά του, συχνά δεν νιώθει άνετα με ξένους και μπορεί να είναι κτητικός και προστατευτικός για κάθε μέλος ή για την ιδιοκτησία της οικογένειας. Είναι ένας σκύλος που αγαπά την συντροφιά, βαριέται εύκολα και αν μείνει μόνος του για μεγάλες χρονικές περιόδους μπορεί να γίνει εξαιρετικά καταστροφικός. Χρειάζεται πνευματική διέγερση την οποία θα δεχθεί με ευκολία. Οι Βελγικοί Ποιμενικοί είναι εντελώς διαφορετικοί από τους Γερμανικούς Ποιμενικούς. Έχουν ένα πιο αδύνατο και πιο αδρό κεφάλι, πιο λεπτοκαμωμένη κορμοστασιά και ένα πιο τετράγωνο σχήμα όταν τους κοιτάς από το πλάι. Διαφέρουν, επίσης, και στην σωματική διάπλαση. Το σχήμα ενός ιδανικού Βελγικού Σκύλου πρέπει να είναι τετράγωνο με πλευρά από την άκρη του ώμου (ακρώμιο) μέχρι τους γλουτούς. Ο Βελγικός είναι ένας πολύ δραστήριος σκύλος και τίποτα δεν του αρέσει περισσότερο από το να τρέχει ελεύθερος. Δεν είναι κατάλληλος για το περιορισμένο αστικό περιβάλλον, επειδή χρειάζεται χώρο για να ασκείται.

Στο φυσικό περιβάλλον που εργάζεται ως ποιμενικός, ο Βελγικός Σκύλος θα γυρίζει ακούραστα γύρω από το αφεντικό του, ελέγχοντας τα πρόβατα και διατηρώντας τα μέσα στα όρια του λιβαδιού. Αυτό το κληρονομικό χαρακτηριστικό φαίνεται σήμερα από τον τρόπο με τον οποίο ο Βελγικός Σκύλος, όταν είναι χαλαρωμένος και κάνει τον καθημερινό του περίπατο, συνεχίζει να κινείται άνετα σε κύκλους γύρω από τον κύριό του.

Ιστορικά στοιχεία
Στα τέλη του 19ου αιώνα, καθώς το πνεύμα του εθνικισμού αναπτυσσόταν σε ολόκληρη την Ευρώπη, πολλά άτομα εργάστηκαν για να δημιουργήσουν ζώα που θα μπορούσαν να αναγνωριστούν ως ζώα της χώρας τους. Στο Βέλγιο έγιναν προσπάθειες για να καθοριστεί αν υπήρχε ένας πραγματικός ποιμενικός σκύλος που να είναι μοναδικός γι’ αυτή τη χώρα. Το Σεπτέμβριο του 1891, με αυτό το σκοπό ως κεντρική ιδέα, ιδρύθηκε η Βελγική Λέσχη Ποιμενικών Σκύλων. Συγκροτήθηκε μια επιτροπή μελών της Λέσχης η οποία ήρθε σε επαφή με κτηνιάτρους σε όλες τις επαρχίες. Το Νοέμβριο του 1891, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Adolphe Reul, έγινε μια συγκέντρωση στο Κιούρεγχεμ, στα προάστια των Βρυξελλών, για να εξεταστούν ποιμενικοί σκύλοι στην περιοχή εκείνη. Από τους 117 σκύλους που παρουσιάστηκαν, ο καθηγητής Reul και η ομάδα κριτών του συμπέραναν ότι για την επαρχία του Μπραμπάν υπήρχε ένας σταθερός τύπος Ποιμενικού Σκύλου. Οι σκύλοι αυτοί ανατομικά ήταν παρόμοιοι, αλλά διέφεραν ως προς την υφή, το χρώμα και το μήκος του τριχώματος. Ο καθηγητής Reul περιέγραψε έναν τετράγωνο, μέσου μεγέθους, Ποιμενικό Σκύλο με καλά βαλμένα τριγωνικά αφτιά και σκούρα καφέ μάτια. Μετά την έκθεση στο Κιούρεγχεμ, η Βελγική Λέσχη Ποιμενικών Σκύλων (ΒΛΠΣ) αφιέρωσε τις προσπάθειές της σε παρόμοιες εκθέσεις στις άλλες οκτώ επαρχίες, με παρόμοια αποτελέσματα. Μεταξύ 1891 και 1901, όταν η Βασιλική Εταιρεία Σαιντ-Υμπέρ καταχώρησε τους Βελγικούς Ποιμενικούς ως ράτσα, καταβλήθηκαν προσπάθειες για τη δημιουργία ενός Προτύπου, τη βελτίωση του τύπου και την έκθεση των σκύλων.

Οι πρώτες ποικιλίες

Το πρώτο Πρότυπο για το Βελγικό Ποιμενικό Σκύλο, που υιοθετήθηκε τον Απρίλιο του 1892 από την ΒΛΠΣ, χώριζε τις ποικιλίες ανάλογα με το τρίχωμα: μακρύ, κοντό, και τραχύ. Ήταν αποδεκτός ένας αριθμός χρωμάτων. Μεταξύ του1892 και της έναρξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εμφανίστηκαν πολλά κυνοτροφεία που το καθένα πρόβαλε την ποικιλία που προτιμούσε. Τα ονόματα περιοχών έγιναν δημοφιλή ως μέσο για να ξεχωρίζει μια ποικιλία. Στην αρχή του 20ου αιώνα, οι μαύροι σκύλοι με μακρύ τρίχωμα έγιναν γνωστοί ως Γκρενεντάλ, προς τιμή του Nicolas Rose, εστιάτορα και ιδιοκτήτη του Σατώ Γκρενεντάλ έξω από τις Βρυξέλλες. Οι σκύλοι με το μακρύ τρίχωμα χρώματος γκριζοκάστανου έγιναν γνωστοί ως Τερβίρεν, από το χωριό όπου ο κύριος Corbeel άρχισε να εκτρέφει τη ποικιλία. Οι σκύλοι με το τραχύ γκριζοκάστανο χρώμα έγιναν γνωστοί ως Λεκενουά, προς τιμή του εκτροφέα J.B. Janssen του Λέκεν.

Οι σκύλοι με το κοντό γκριζοκάστανο τρίχωμα έγιναν γνωστοί ως Μαλινουά, λόγω των πολλών κυνοτροφείων που δημιουργήθηκαν γύρω από τη πόλη Μαλίν. Καθώς εξελισσόταν η ράτσα στο Βέλγιο, μεταξύ 1892 και Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εμφανίστηκε ένας αριθμός λεσχών και οργανισμών. Το 1898 ιδρύθηκε η Βελγική Λέσχη Ποιμενικών για να ανταγωνιστεί τη Βελγική Λέσχη Ποιμενικών Σκύλων. Το 1908 ιδρύθηκε μια δεύτερη εθνική λέσχη κυνοφιλίας, η Βελγική Λέσχη Κυνοφιλίας, σε αντιπαράθεση με τη Βασιλική Εταιρεία Σαιντ-Υμπέρ, ενώ το 1910 ιδρύθηκε η Λέσχη Γκρενεντάλ για την προβολή της ποικιλίας.

Το 1912 ιδρύθηκε η Διεθνής Κυνολογική Ομοσπονδία (ΔΚΟ) στην οποία προσχώρησε γρήγορα η εταιρεία Σαιντ-Υμπέρ. Όλες έπαιξαν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη της ράτσας στο Βέλγιο.

Η αναδημιουργία της ράτσας
Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Βελγικοί Ποιμενικοί Σκύλοι διακρίθηκαν στο πεδίο της μάχης όπου χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά μηνυμάτων, τη διακομιδή τραυματιών, ακόμα και για να τραβούν πολυβόλα. Όμως, ο πόλεμος αποδεκάτισε τα ζώα αναπαραγωγής και, για το λόγο αυτό, όταν τελείωσε ο πόλεμος έπρεπε να αρχίσει η ανάπλασή τους. Στο χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, η ράτσα εξήχθη και σε άλλες χώρες ενώ, παράλληλα, μεγάλωσε και η δημοτικότητά της. Το Μαλινουά έγινε ο πρώτος εργατικός σκύλος και η πιο δημοφιλής ποικιλία στο Βέλγιο – εξακολουθεί να είναι η πιο δημοφιλής ακόμα και σήμερα. Δημιουργήθηκαν πολλά εξαιρετικά κυνοτροφεία Μαλινουά. Ένα από αυτά ήταν το L’Ecaillon που δημιουργήθηκε από το διακεκριμένο ιστορικό της ράτσας, Felix E. Verbanck. Άλλα διακεκριμένα κυνοτροφεία της εποχής ήταν το Chalet des Glycines του Vanderkerekhove, το Jolimont του Hanappe και το Pimprenelles του Grunelle. Στη ποικιλία Γκρενεντάελ, τα κυριότερα κυνοτροφεία ήταν τα Mont-Sara και Infernal. Στη ποικιλία Λεκενουά ο Peffer ίδρυσε το Κυνοτροφείο Reboute, αλλά την εποχή εκείνη η αναπαραγωγή των Λεκενουά γινόταν κατά κύριο λόγο στην Ολλανδία. Τα κυνοτροφεία για σκύλους Τερβίρεν ήταν λίγα και βασίζονταν, κυρίως, στους σκύλους της ποικιλίας αυτής που είχαν γεννηθεί από Μαλινουά μετά τον πόλεμο. Γενικά, οι Τερβίρεν είχαν γίνει σπάνιοι.

Οι ποικιλίες κατά τη Βασιλική Εταιρεία Σαιντ-Υμπέρ
Λίγο πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βασιλική Εταιρεία Σαιντ-Υμπέρ αναγνώρισε οκτώ ποικιλίες Βελγικών Ποιμενικών Σκύλων:
· Μαύρο με μακρύ τρίχωμα Γκρενεντάελ · Γκριζοκάστανο με μακρύ τρίχωμα Τερβίρεν · Μακρύτριχο με άλλα χρώματα
· Γκριζοκάστανο με κοντό τρίχωμα Μαλινουά · Κοντότριχο με άλλα χρώματα · Γκριζοκάστανο με σκληρό τρίχωμα Λεκενουά
· Γκρίζο με σκληρό τρίχωμα · Σκληρότριχο με άλλα χρώματα.

Μαλινουά: Το πρότυπο της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας (Δ.Κ.Ο)

Από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Δ.Κ.Ο επηρέασε σημαντικά τις εθνικές λέσχες κυνοφιλίας που συνδέονταν με αυτή και υπαγόρευσε τις μελλοντικές εξελίξεις στη ράτσα των Βελγικών Ποιμενικών Σκύλων. Το 1966 το Πρότυπο της Δ.Κ.Ο άλλαξε και καθιερώθηκαν τέσσερις αναγνωρισμένες ποικιλίες: Γκρενεντάλ, Λεκενουά, Μαλινουά και Τερβίρεν.

Σε διάφορες περιόδους και ιδίως μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, επιτράπηκε στο Βέλγιο η διασταύρωση των ποικιλιών για να αυξηθεί και να διατηρηθεί η ομοιότητα μεταξύ τους. Το χρώμα είχε γίνει σημείο τριβής από τη δημιουργία της ράτσας και παραμένει πρόβλημα μέχρι σήμερα.

Ο μαύρος με το κοντό τρίχωμα, που η Βελγική Λέσχη Κυνοφιλίας εξακολουθεί να αναγνωρίζει ως πέμπτη ποικιλία, δεν αναγνωρίζεται πια από τη Δ.Κ.Ο. Το χρώμα του Τερβίρεν εξακολουθεί και αυτό να είναι σημείο τριβής στις χώρες-μέλη της Δ.Κ.Ο. Το κοντό και μακρύ τρίχωμα με σκούρα σημάδια φαίνεται ότι έχει εξαφανιστεί μαζί με το γκρίζο και τραχύ τρίχωμα. Όμως, με δεδομένη τη γενετική του χρώματος της ράτσας, μπορεί να εμφανιστούν πάλι στο μέλλον.

Το 1973, η Βελγική Λέσχη Κυνοφιλίας καθόρισε ότι δεν επιτρεπόταν, πλέον, η διασταύρωση των διαφόρων ποικιλιών, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνο με την άδεια του Βελγικού Συμβουλίου Αναπαραγωγής. Ακόμα και όταν δινόταν άδεια, τα κουτάβια που γεννιόντουσαν από την διασταύρωση, δεν μπορούσαν να καταχωρηθούν στο γενικό μητρώο επί τρεις γενιές, μέχρι να γίνει φανερό το αποτέλεσμα της διασταύρωσης επί του χρώματος και του τριχώματος.

Η ταξινόμηση της Δ.Κ.Ο.
Ομάδα 1: ποιμενικά σκυλιά και σκυλιά βοοειδών (εκτός από τα Ελβετικά Σκυλιά Βοοειδών).

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ:

Ένας ισορροπημένος σκύλος μέσων διαστάσεων, με αρμονικές αναλογίες, έξυπνος, αγροτικός, συνηθισμένος στη ζωή στο ύπαιθρο, φτιαγμένος να αντέχει στις κακές καιρικές συνθήκες των εποχών και τις ατμοσφαιρικές μεταβολές, που είναι τόσο συχνές στο βελγικό κλίμα.

Με την αρμονία της σωματικής του διάπλασης και το περήφανο κράτημα του κεφαλιού του, ο Βελγικός Ποιμενικός Σκύλος πρέπει να δίνει την εντύπωση εκείνης της ρωμαλέας κομψότητας που έγινε η κληρονομιά των επίλεκτων αντιπροσώπων μιας ράτσας εργατικών σκυλιών.

Πέρα από την εγγενή ικανότητα να φυλάει κοπάδια, έχει την πολύτιμη ιδιότητα να είναι ο καλύτερος φύλακας της ιδιοκτησίας. Όταν χρειάζεται, υπερασπίζεται ανυποχώρητα και με ζέση, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, το αφεντικό του. Είναι άγρυπνο και προσεκτικό, η ματιά του είναι ξύπνια και ερευνητική, υποδηλώνοντας την ευφυΐα του.

ΚΕΦΑΛΙ: Το κεφάλι είναι ωραία λαξευμένο, μακρύ, χωρίς υπερβολές, και στεγνό. Το κρανίο και το ρύγχος έχουν λογικά ίσο μήκος ή το ρύγχος υπερέχει ελάχιστα, δίνοντας την εντύπωση ενός τέλειου φινιρίσματος του συνόλου.

ΜΥΤΗ: Μαύρη με καλά ανοιγμένα ρουθούνια.

ΡΥΓΧΟΣ: Μέσου μήκους, λεπταίνει σταδιακά προς τη μύτη. Η γέφυρα της μύτης είναι ίσια και, σε προφίλ, παράλληλη προς τη νοητή γραμμή που εκτείνεται από το κρανίο. Το στόμα με ωραίο άνοιγμα.

ΧΕΙΛΗ: Από λεπτό ιστό, κλείνουν σφιχτά, με έντονο χρώμα χωρίς να δείχνουν το ροζ χρώμα του βλεννογόνου.

ΜΑΓΟΥΛΑ: Στεγνά, εντελώς επίπεδα αν και μυώδη.

ΟΔΟΝΤΩΣΗ: Δυνατά, λευκά, κανονικά δόντια, καλά βαλμένα σε πλήρως αναπτυγμένα σαγόνια. Ψαλιδωτό δάγκωμα, δηλαδή, οι κοπτήρες της επάνω σιαγόνας επικαλύπτουν σφιχτά τους κοπτήρες της κάτω, επεκτεινόμενοι ελαφρά πέρα από αυτούς, χωρίς να χάνουν την επαφή. Είναι αποδεκτοί οι κοπτήρες που ενώνονται οι επάνω με τους κάτω: στην πραγματικότητα αυτό το δάγκωμα, που λέγεται «τανάλιας», είναι εκείνο που προτιμάται από τους βοσκούς προβάτων και βοοειδών.

ΒΑΘΟΥΛΩΜΑ: Μέτριο, αλλά χαρακτηριστικό.

ΟΦΡΥΑΚΕΣ ΡΑΧΕΣ: Να μην προεξέχουν, ρύγχος ωραία λαξευμένο κάτω από τα μάτια.

ΚΡΑΝΙΟ: Μετρίου πλάτους σε αναλογία με το μέγεθος του κεφαλιού, μέτωπο μάλλον επίπεδο παρά στρογγυλεμένο, με λίγο τονισμένη κεντρική γραμμή. Σε προφίλ, η επέκτασή του είναι παράλληλη με τη γέφυρα της μύτης.

ΜΑΤΙΑ: Μετρίου μεγέθους, ούτε βαθουλωμένα ούτε πεταχτά, με ελαφρά αμυγδαλωτό σχήμα, με καφέ χρώμα, κατά προτίμηση σκούρα, με βλέφαρα με μαύρη περίμετρο. Βλέμμα ευθύ, ζωηρό και έκφραση έξυπνη και ερευνητική.

ΑΥΤΙΑ: Με σαφές τριγωνικό σχήμα, άκαμπτα και όρθια, βαλμένα ψηλά, με ανάλογο μήκος. Οι άκρες των λοβών καλά στρογγυλεμένες στη βάση.

ΛΑΙΜΟΣ: Ίσιος, ελαφρά επιμήκης, με ωραίους μύες και χωρίς προγούλι, φαρδαίνει ελαφρά προς τους ώμους. Τράχηλος με πολύ μικρή καμάρα.

ΜΠΡΟΣΤΙΝΟ ΤΜΗΜΑ ΚΟΡΜΟΥ: Συμπαγής δομή οστών παντού, μύες στεγνοί και δυνατοί. Ώμοι: Οι ωμοπλάτες είναι μακριές, επίπεδες και με κλίση, με αρκετή γωνία με το βραχιόνιο οστό, ώστε να κινούνται άνετα οι αγκώνες. Άνω τμήμα βραχιόνων: Πρέπει να κινούνται σε κατεύθυνση απόλυτα παράλληλη με τον διαμήκη άξονα του σώματος.
Πήχεις: Μακρείς και με ωραίους μύες. Μπροστινά υποκνήμια: Δυνατά και κοντά. Αρθρώσεις υποκνημίων: Γερές χωρίς ίχνη ραχίτιδας. Πέλματα: Μάλλον στρογγυλά. Τα δάχτυλα με καμάρα και κλειστά. Οι πατούσες χοντρές και ελαστικές. Νύχια μαύρα και δυνατά.

ΣΩΜΑ: Το σώμα είναι δυνατό, χωρίς να είναι βαρύ. Το μήκος από την άκρη των ώμων μέχρι την άκρη των γλουτών είναι περίπου ίσο με το ύψος στο ακρώμιο στους σκύλους, ενώ μπορεί να είναι λίγο μεγαλύτερο στις σκύλες. Στέρνο: Όταν το βλέπει κανείς από μπροστά δεν είναι πολύ φαρδύ, χωρίς να είναι στενό. Στήθος: Όχι πολύ φαρδύ, αλλά βαθύ και καλά κατεβασμένο, όπως στα ζώα με μεγάλη αντοχή. Ο θώρακας είναι καμωμένος από πλευρά που σχηματίζουν την καμπύλη στο επάνω μέρος τους.

Ακρώμιο: Σαφώς καθορισμένο. Επάνω γραμμή του σώματος (πλάτη και λαγόνια): Ίσια, φαρδιά και με ωραίους μύες. Κοιλιά: Μέτρια αναπτυγμένη, ούτε πεσμένη ούτε υπέρμετρα ανεβασμένη, συνεχίζει με ωραία καμπύλη την κάτω γραμμή του στήθους. Γλουτοί: Με πολύ ελαφριά κλίση, φαρδιοί, αλλά όχι υπερβολικά.

ΠΙΣΩ ΤΜΗΜΑ ΚΟΡΜΟΥ: Ρωμαλέο, χωρίς να είναι βαρύ, κινείται στο ίδιο επίπεδο όπως και το μπροστινό τμήμα. Στη στάση είναι κάθετο με το έδαφος. Επάνω τμήμα μηρών: Φαρδύ και με δυνατούς μύες. Το γόνατο σχεδόν κάθετο με την πύελο. Κάτω τμήμα μηρών: Μακρύ, φαρδύ, μυώδες και με αρκετή κλίση στους ταρσούς, χωρίς υπερβολή. Οι ταρσοί βαλμένοι πολύ χαμηλά, φαρδιοί και μυώδεις. Όταν τους βλέπει κανείς από πίσω, πρέπει να είναι απόλυτα παράλληλοι. Πίσω υποκνήμια: Συμπαγή και κοντά. Ψευδοδάκτυλα δεν είναι επιθυμητά. Πέλματα: Ελαφρώς οβάλ. Τα δάχτυλα με καμάρα και κλειστά. Οι πατούσες χοντρές και ελαστικές. Νύχια μαύρα και δυνατά.

ΟΥΡΑ: Ουρά βαλμένη σφιχτά, δυνατή στη βάση, μέσου μήκους. Όταν ηρεμεί ο σκύλος, κρέμεται προς τα κάτω με την άκρη να γέρνει ελαφρά προς τα πίσω, στο ύψος του ταρσού. Όταν κινείται ο σκύλος, πρέπει να σηκώνεται εντείνοντας την καμπύλη προς την άκρη, αλλά σε καμιά στιγμή δε σχηματίζει άγκιστρο, ούτε παρεκκλίνει.

ΤΡΙΧΩΜΑ: Το γεγονός ότι στα Βελγικά Ποιμενικά το τρίχωμα διαφέρει ως προς το μήκος και την κατεύθυνση και ποικίλλει ως προς την εμφάνιση, σημαίνει ότι αυτές οι μορφές έχουν υιοθετηθεί ως κριτήριο για τη διάκριση των διαφόρων ποικιλιών. Σε όλες τις ποικιλίες το τρίχωμα πρέπει πάντα να είναι άφθονο, πυκνό και με καλή υφή, σχηματίζοντας με το μαλλιαρό εσωτερικό τρίχωμα ένα εξαιρετικό προστατευτικό κάλυμμα.
ΜΑΣΚΑ: Η μάσκα πρέπει να επεκτείνεται ώστε να περιλαμβάνει, σε ένα ενιαίο μαύρο τμήμα, το επάνω και κάτω χείλος, τη γωνία του στόματος και τα βλέφαρα.

ΧΡΩΜΑΤΑ:

  • Tερβίρεν: Το γκριζοκάστανο χρώμα με μαύρη επικάλυψη, που είναι και το πιο φυσικό, παραμένει το πιο προτιμητέο. Το γκριζοκάστανο πρέπει να είναι ζεστό, ούτε ανοιχτό ούτε ξεπλυμένο. Κάθε σκύλος που το χρώμα του δεν αντιστοιχεί στην επιθυμητή ένταση δεν μπορεί να κερδίσει το χαρακτηρισμό Εxcellent (Εξαιρετικό) και, ακόμα λιγότερο, να προταθεί για CAC, CACIB ή «αναπληρωματικό».
  • Μαλινουά: Κόκκινο έως καφέ χρώμα, με μαύρη επικάλυψη και μαύρη μάσκα.
  • Γκρενεντάλ: Μόνο ολόκληρο μαύρο.
  • Λεκενουά: Το γκριζοκάστανο χρώμα με ίχνη μαύρης επικάλυψης, κυρίως στο ρύγχος και την ουρά. Σε όλες τις ποικιλίες είναι αποδεκτό λίγο άσπρο χρώμα στο στέρνο και στα δάκτυλα.

ΔΕΡΜΑ: Ελαστικό, αλλά εντελώς σφιχτό πάνω σε ολόκληρο το σώμα. Όλοι οι εξωτερικοί βλεννογόνοι υμένες έντονα χρωματισμένοι.

ΜΕΓΕΘΟΣ: Το επιθυμητό ύψος στο ακρώμιο είναι, κατά μέσο όρο, 62 εκατοστά για τους σκύλους και 58 εκατοστά για τις σκύλες. Ανοχή: Συν 4 εκατοστά, πλην 2 εκατοστά.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: Η κίνηση είναι ζωηρή και ελεύθερη, καλύπτοντας το μέγιστο έδαφος. Το Βελγικό Ποιμενικό είναι πάντα σε κίνηση και δείχνει ακούραστο. Λόγω του πληθωρικού ταπεραμέντου του, έχει μία χαρακτηριστική τάση να κινείται σε κύκλους μάλλον, παρά σε ευθεία γραμμή.

ΣΦΑΛΜΑΤΑ: Κάθε παρέκκλιση από τα προηγούμενα σημεία πρέπει να θεωρείται σφάλμα, η σοβαρότητα του οποίου κρίνεται ανάλογα με το βαθμό του.
· Χαρακτήρας: Επιθετικό ή δειλό , Μύτη, χείλη, βλέφαρα: Ίχνη αποχρωματισμού,· Οδόντωση: Ελαφρύς άνω προγναθισμός.
· Μάτια: Ανοιχτόχρωμα,· Ώμοι: Πολύ ίσοι, · Πίσω μέρος κορμού: Αδύνατοι, ίσοι ταρσοί. · Πέλματα: Ανοιχτά. · Ουρά: Κρατημένη πολύ ψηλά, σχηματίζει άγκιστρο, αποκλίνει από την κεντρική γραμμή του σώματος. · Τρίχωμα: Απουσία εσωτερικού τριχώματος. · Χρώμα: Γκρίζο, αποχρώσεις όχι αρκετά ζεστές ή ξεπλυμένες. Ανεστραμμένη μάσκα.

ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ
· Οδόντωση: Έντονο προγναθικό (άνω ή κάτω) δάγκωμα. Έλλειψη ορισμένων προγομφίων. Η απουσία ενός μικρού προγομφίου, του Ρ1, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τους κυνόδοντες, δεν πρέπει να επισύρει βαθμούς ποινής. Όμως, η απουσία δύο Ρ1 ή ενός από τους άλλους προγομφίους, με οποιοδήποτε προσδιορισμό, επιφέρει χαμηλότερη βαθμολογία. Τέλος, η απουσία τριών προγομφίων, όποιοι και αν είναι, ή δυο γομφίων, συνεπάγεται αποκλεισμό.

  • Αφτιά: Πεσμένα ή αν έχει γίνει επέμβαση από τον ιδιοκτήτη.
  • Ουρά: Έλλειψη ουράς ή κόντεμα, είτε εκ γενετής, είτε με επέμβαση.
  • Χρώμα: Λευκά μπαλώματα αλλού, εκτός από το στέρνο και τα δάχτυλα. Απουσία μάσκας στα Τερβίρεν και τα Μαλινουά.
  • Χαρακτήρας: Σκύλοι που είναι απλησίαστοι και υπερβολικά επιθετικά. Επίσης, πρέπει να αποκλείονται οι υπερβολικά νευρικοί και οι δειλοί σκύλοι. Οι κριτές πρέπει να αναζητούν ένα σκύλο με ήρεμο και τολμηρό χαρακτήρα.

ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ: Οι κανονικές, μέσες αναλογίες σε ένα Βελγικό Ποιμενικό με ύψος 62 εκατοστά στο ακρώμιο είναι: Ύψος στο ακρώμιο 62 εκατοστά. Μήκος σώματος (από την άκρη του ώμου στην άκρη του γλουτού) 62 εκατοστά. Μήκος πλάτης (από το ακρώμιο στην κορυφή της πυέλου) 41 εκατοστά. Περιφέρεια του στήθους ακριβώς πίσω από τους αγκώνες, ελάχιστη 75 εκατοστά. Βάθος στήθους 31 εκατοστά. Από το έδαφος στο στήθος 31 εκατοστά. Μήκος κεφαλιού 25 εκατοστά. Μήκος ρύγχους 12,5 με 13 εκατοστά.

Ασθένειες – γενετικά προβλήματα
Το Μαλινουά είναι ένας ανθεκτικός σκύλος που δεν έχει καμία ευαισθησία ως φυλή, με μέσο όρος ζωής τα 12 χρόνια, όλα αυτά, βέβαια, με την προϋπόθεση ότι προέρχεται από υγιείς γονείς.

Αθλητικά χαρακτηριστικά
Το Μαλινουά είναι ένας σκύλος ακούραστος που δεν επηρεάζεται από τις καιρικές συνθήκες. Τα αποθέματα ενέργειας που έχει είναι πολύ υψηλά. Η κίνηση του όταν τρέχει είναι πολύ εντυπωσιακή αφού είναι ζωηρή, γρήγορη με μεγάλη επιτάχυνση, με στιλ και απίστευτη αρμονία. Μοιάζει περισσότερο με αυτή του πούμα, παρά με οποιουδήποτε άλλου σκύλου. Είναι δραστήριο, αεικίνητο και πάντα έτοιμο για δράση. Πολύ καλή αερόβια ικανότητα. Διαθέτει καταπληκτική όσφρηση, με αποτέλεσμα οι αθλητικές του ικανότητες να μεγιστοποιούνται. Πολύ δυνατός σκύλος έχοντας και διάρκεια στη δύναμή του. Αξιοσημείωτο είναι το επίπεδο της δύναμής του σε σχέση με το σώμα του. Ένα σώμα ευκίνητο που κινείται με μεγάλη δεξιοτεχνία και διαθέτει υψηλή ικανότητα ακρίβειας στη κίνηση.

Ιδιοσυγκρασία
Το Βελγικό Μαλινουά είναι ένας σκύλος δυνατός, ευκίνητος, γρήγορος, έξυπνος και γεμάτος ζωντάνια. Σκύλος υψηλής ενεργητικότητας που συνδυάζει εξυπνάδα και περιέργεια. Μόνιμα παρατηρεί οτιδήποτε συμβαίνει γύρω του και είναι πάντα έτοιμος για δράση. Έχει γεννηθεί για να κινείται και έχει πάντα διάθεση να κάνει αυτό που πρέπει. Είναι πολύ υπάκουος, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και πολύ περήφανος. Από πολύ μικρή ηλικία (από 2-3 μηνών) δείχνει πόσο αφοσιωμένο είναι με την οικογένειά του και πόσο «κακή» διάθεση έχει για οποιονδήποτε προσπαθήσει να εισβάλει στο σπίτι του ή να ενοχλήσει τους ανθρώπους που αγαπά.

Η πίστη, η αφοσίωση και η αυτοθυσία είναι αρετές που τις προσφέρει σε εσάς που θα τον αγαπήσετε. Έχει πολύ μεγάλη ανάγκη τα χάδια σας και θέλει να του δείχνετε ότι για εσάς είναι ξεχωριστός. Αν νιώσει ότι είναι αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας, να είστε σίγουροι ότι θα είναι ο τέλειος φύλακας, ακόμα και αν δεν το έχετε εκπαιδεύσει. Είναι ο σκύλος των μεγάλων αντιθέσεων, είναι ακούραστος και αεικίνητος, αλλά μπορεί να μείνει ήρεμος και σιωπηλός όταν δεν υπάρχει αφορμή για να κάνει κάτι άλλο ή όταν του το ζητήσουμε.

Οι ποικιλίες Βελγικού Ποιμενικού κατά τη Δ.Κ.Ο με βάση το χρώμα
Το 1978 η Δ.Κ.Ο αναγνώρισε τα παρακάτω χρώματα:

  • Γκρενεντάελ: Μακρύ τρίχωμα μαύρο.
  • Τερβίρεν: Μακρύ τρίχωμα σε όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου και γκρίζου, με σκούρα επικάλυψη και μάσκα.
  • Μαλινουά: Κοντό τρίχωμα κόκκινο έως καφέ, με σκούρα μάσκα.
  • Λεκενουά: Σκληρό τρίχωμα κόκκινο έως καφέ.

Το Μαλινουά στην Ελλάδα…
Δυστυχώς, ο Βελγικός Ποιμενικός ΜΑΛΙΝΟΥΑ δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός στο ευρύ ελληνικό κοινό. Μόλις από το 1995 μπορούμε να θυμηθούμε τα πρώτα δείγματα. Εισήχθησαν τα πρώτα σκυλιά και τότε μας δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψουμε αυτή τη φυλή που, όμως, σε άλλες χώρες ήταν ήδη καταξιωμένη για τα προτερήματά της και για τις υπηρεσίες της στον άνθρωπο.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην σωστή ενημέρωση του κόσμου για το Μαλινουά ήταν η έλλειψη γνώσεων από τους επαγγελματίες του χώρου. Δεν υπήρχαν οι γνώσεις και οι εμπειρίες ώστε να γνωρίζουν τις δυνατότητες αυτής της φυλής και, φυσικά, δεν είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν μαζί του αφού δεν γνώριζαν τη ψυχοσύνθεση του.

Ευτυχώς, όμως, κάποιοι πίστεψαν σε αυτό το σκύλο και έτσι άρχισαν, πραγματικά, να βιώνουν αυτή τη πρωτόγνωρη εμπειρία που λέγετε πλήρης αφοσίωση, δύναμη, εξυπνάδα και επικοινωνία, δηλαδή, ΜΑΛΙΝΟΥΑ. Παράλληλα με τη διάδοση αυτής της φυλής, ξεκίνησαν στην Ελλάδα και οι Εξετάσεις Εργασίας. Έτσι, μάθαμε ότι μπορούμε να είμαστε συναθλητές με τον σκύλο μας. Φυσικά, όπως είναι γνωστό, τα Μαλινουά μονοπωλούν τις θέσεις στο βάθρο σε κάθε αγώνα.

Μέσω των διακρίσεων τους, λοιπόν, προκάλεσαν τη προσοχή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και κατάφεραν να περάσουν από την αφάνεια στην επιφάνεια. Φυσικά, το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού, που δεν γνωρίζει τα Μαλινουά, είναι ακόμα πολύ μεγάλο. Τα τελευταία, όμως, δύο χρόνια η ζήτηση της συγκεκριμένης φυλής από ιδιώτες είναι συνεχώς μεγαλύτερη. Έχει αυξανόμενη πορεία, αφού συστήνεται ανεπιφύλακτα από τους πρωτοπόρους ιδιοκτήτες που γνώρισαν τον απόλυτο ΣΚΥΛΟ.

Αυτό το οποίο, όμως, μας στενοχωρεί είναι ότι πολλές φορές οι άνθρωποι, οι οποίοι θέλουν να αποκτήσουν Μαλινουά, είναι αρκετά διστακτικοί και αυτό, φυσικά, οφείλετε σε λάθος ενημέρωση από τους «επαγγελματίες του χώρου». Όσοι από αυτούς δεν γνωρίζουν τη φυλή, ναι μεν παραδέχονται ότι είναι εξαιρετικοί φύλακες, αμφισβητούν, όμως, τη συντροφικότητα και τη τρυφερότητα που δείχνει αυτός ο σκύλος στην ανθρώπινη οικογένειά του και πάντα αναφέρουν ότι είναι πολύ επιθετικά.

Από προσωπική μου εμπειρία, αυτό που μπορώ να σας πω με απόλυτη σιγουριά είναι ότι ο Βελγικός Ποιμενικός Μαλινουά είναι μία φυλή στην οποία, όσα χρόνια συναναστρέφομαι μαζί της, δεν βρήκα κανένα κουτάβι το οποίο δυσκολεύτηκε να κάνει αυτό που του ζήτησα με πολύ μεγάλη ευκολία. Είναι ένας ακούραστος σκύλος με μεγάλη επιθυμία για μάθηση. Δεν του αρέσει η στασιμότητα στις «γνώσεις» και προκαλεί ο ίδιος το αφεντικό του στην ανακάλυψη νέων ασχολιών.

Το μόνο που ζητάει είναι η εκμάθηση να γίνεται με ηρεμία, αγάπη και τρυφερότητα. Δεν του αρέσει η βία, οι φωνές και οι πνίχτες. Θεωρεί ότι με τη συνεργασία το αποτέλεσμα είναι η ευχαρίστηση και των δύο και συνεργάζεται, ενώ με τη βία αντιδρά. Αν εισπράξει αγάπη και σεβασμό από τον ιδιοκτήτη του, είναι διατεθειμένο να κάνει ότι του ζητηθεί.

Το Μαλινουά είναι ένας σκύλος για όλους όσους ονειρεύονται να αποκτήσουν τον… τέλειο σκύλο. Όμως, την επιλογή μην την κάνετε μόνος σας.

 

Ο εκτροφέας είναι αυτός που γνωρίζει τα κουτάβια, από την ημέρα που γεννήθηκαν, τα κληρονομικά χαρακτηριστικά τους και μπορεί να σας υποδείξει ποιο κουτάβι σάς ταιριάζει.

Σε ποιες δραστηριότητες ξεχωρίζει
Σε οτιδήποτε του ζητηθεί από το αφεντικό, είναι διατεθειμένος να δοκιμάσει και ικανός να ανταποκριθεί. Χρειάζεται μόνο την ενθάρρυνση και την επεξήγηση του ζητούμενου από τον άνθρωπό του. Έχει αποδείξει τις ικανότητές του ως σκύλος Αστυνομίας, διάσωσης, ναρκωτικών, εκρηκτικών. Πρωταθλητής σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα εξετάσεων Εκπαιδευμένων Σκύλων και φυσικά ιδανικός σύντροφος.

Μαλινουά και παιδιά
Το Μαλινουά λατρεύει τα παιδιά. Αν αναφερθούμε δε στα παιδιά της οικογένειάς του τότε θα διαπιστώσουμε ότι βρήκαν το φύλακα-άγγελό τους. Τα προστατεύει και παίζει μαζί τους. Είναι πολύ προσεκτικός στον τρόπο που κινείται όταν βρίσκεται κοντά τους και κάνει μεγάλη υπομονή όταν τα παιδιά «τον ταλαιπωρούν»